Το μέλλον του κόσμου ήταν, είναι και θα είναι πάντα τα παιδιά. Αυτό καθιστά εμάς υπεύθυνους στο να τους παρέχουμε τα ορθολογικά και δίκαια εφόδια, ώστε η κοινωνία που θα διαβιώνουν να είναι υγιής και ασφαλής.
Η βάση της κοινωνίας είναι η παιδεία η οποία είναι ο κρισιμότερος και πιο νευραλγικός τομέας της. Ο σκοπός της πολιτείας οφείλει να είναι η παροχή πλήρους και ολοκληρωμένης παιδείας, με στόχο το χτίσιμο του πνεύματος και του σώματος. Δύο βασικοί παράγοντες συντελούν σε αυτό το αποτέλεσμα: η χρησιμότητα, αλλά κυρίως, η ποιότητα αυτών που διδάσκονται τα παιδιά μας, με συνιστώσα το πόσο άξιοι είναι αυτοί που τα διδάσκουν.
Με αφορμή την πανελλαδική απεργία των εκπαιδευτικών την Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου - με λόγο κινητοποίησής τους την προσωπική αξιολόγηση, διάβασα το νόμο 4823/2021 με τίτλο: "Αναβάθμιση του σχολείου, ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών και άλλες διατάξεις." Ως δομή γραπτού λόγου αυτός ο νόμος δεν διαφέρει από τους υπόλοιπους. Αποτελείται από 140 σελίδες, 245 άρθρα γεμάτα συντομογραφίες: ενώσεων, συλλόγων, και αδιευκρίνιστων φορέων. Εκεί γίνεται αναφορά άλλων νόμων, άρθρων, παραγράφων, όπου ο αναγνώστης μόνος του θα πρέπει να ανατρέξει να βρει, αν βρει προηγουμένως το σθένος καθώς είναι δεκάδες αυτέ οι παραπομπές.
Από την αρχή του νόμου δημιουργούνται απορίες και κενά. Καταρχάς, η κύρια αιτία της απεργίας είναι η αξιολόγηση των νέο - προσληφθέντων, ώστε να κριθεί η μονιμοποίησή τους εάν είναι εκείνη θετική. Στην αντίθετη περίπτωση θα προκύπτει μείωση μισθών. Ακόμα και η απόλυση έχει τεθεί ως επίπτωση, αλλά δεν είναι επί της παρούσης. Μέσα σε αυτόν τον δαιδαλώδη και δυσνόητο νόμο, γράφεται λεπτομερώς η δημιουργία πολλών και διαφορετικών κατά περίπτωση συμβουλίων, συμβούλων και στελεχών αξιολόγησης. Μπορεί να οριστεί ως αξιολογητής κάποιος εκτός εκπαιδευτικού φορέα-αδιευκρίνιστης άλλης ιδιότητας, ένας διευθυντής σχολείου, ένας δημοτικός σύμβουλος.
"…η αξιολόγηση αποσκοπεί στην βελτίωση της ατομικής απόδοσης τους και της ποιότητας της δημόσιας εκπαίδευσης και γενικά του παιδαγωγικού, διδακτικού και υποστηρικτικού έργου που προσφέρεται από τις εκπαιδευτικές και υποστηρικτικές δομές". ΜΕΡΟΣ Γ', ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α', άρθρο 56 παράγραφος 2.
Λογική και δίκαιη η αίτια της αξιολόγησης σύμφωνα με τον νόμο.
Αυτό το πολύπλοκο νομοσχέδιο όμως, αναφέρει και άλλα εκτός της αξιολόγησης. Προωθεί ένα νέο μοντέλο εκπαίδευσης -ανεστραμμένη τάξη-, που λειτουργεί για πάνω από δεκαετία στο εξωτερικό, το οποίο όμως έχει επιφέρει πολλά προβλήματα και ήδη το καταργούν. Συνεπώς προωθείται στην Ελλάδα ένα δοκιμασμένα αποτυχημένο σχέδιο;
Επίσης, όπως μπορεί να δει ο καθένας στους κρατικούς προϋπολογισμούς η επιχορήγηση για την παιδεία είναι μείον- σχεδόν 2 δισεκατομμύρια!
Το νομοσχέδιο προτείνει και προτρέπει τα στελέχη και οι εκπαιδευτικοί να αναζητήσουν μόνοι τους νέους πόρους όπως: χορηγίες, κληρονομιές, δωρεές, διοργάνωση εκδηλώσεων-για την ομαλή λειτουργία των σχολικών μονάδων.
Δίνεται η δυνατότητα επιλογής των βιβλίων που θα διδάσκονται, κάτι που συνεπάγεται ότι τα βιβλία δεν θα είναι τα ίδια σε όλα τα σχολεία αλλά θα είναι κατ’ επιλογή των στελεχών ή των εκπαιδευτικών.
Άρα, τελικά, ως προς τι καλούνται να αξιολογηθούν οι εκπαιδευτικοί εκτός από το παιδαγωγικό εκπαιδευτικό τους έργο;
Από το 2013 μέχρι σήμερα έχουν ψηφιστεί τέσσερις νόμοι (4142/2013, 4692/2020, 4823/2021. 4189/2021), ακατανόητοι στον πολίτη που θα τους διαβάσει, λαβύρινθοι, οι οποίοι στην πραγματικότητα αναιρούν την ευθύνη της πολιτείας στα κακώς κείμενα της παιδείας. Μεταθέτουν όλες τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις τους ως κυβερνήσεις, αλλά διατηρούν το δικαίωμά τους να "αποφασίζουν" και να επικυρώνουν τα νομοσχέδια που προωθούν.
Ακούγεται σκληρό και περίεργο; Η πραγματικότητα είναι ακόμα πιο σκληρή.
Αποδεικνύεται με το ΦΕΚ 40 του 1978 πως δεν είναι Έλληνες αυτοί που αποφασίζουν για το τι διδάσκονται τα παιδιά μας. Καθημερινά βιώνουμε όλοι μας τις ανθελληνικές τακτικές όλων των κυβερνήσεων καταπατώντας τα δίκαια και τα δικά μας και δίνοντάς τα σε αλλογενείς.
Η Ελλάδα πρέπει να περάσει στα χέρια των Ελλήνων.
Η λύση είναι μία και μοναδική. Η δημιουργία του έθνους των Ελλήνων. Και αυτή η δυνατότητα υπάρχει με την Ελλήνων Συνέλευσις. Είναι ο μόνος τρόπος να επαναφέρουμε όλα τα κληρονομικά δικαιώματα, δίκαια και περιουσία του έθνους μας, σε όλες τις μορφές τους: πνευματικές, επιστημονικές, τεχνολογικές, τεχνικές, κυβερνητικές, υλικές.
Η Ελλήνων Συνέλευσις, είναι η οδός για την εγκαθίδρυση της ελληνικής δημοκρατίας. Της μόνης Δημοκρατίας στην βάση και στις αρχές όπως απορρέουν από τη γραμματεία, ως θεώρημα και ως πρακτική εφαρμογή. Η ελληνική δημοκρατία προάγει το ελληνικό αξιακό σύστημα, γιατί μόνο μέσα από αυτό ο άνθρωπος οντολογικά παίρνει τη θέση που του ανήκει. Έτσι, ο άνθρωπος είναι αληθινός πολίτης- ζώντας σε πόλη, παράγοντας πολιτισμό, με πλήρη ασφάλεια στην ολότητά του, με αρμονία και συνοχή.
Η Ελλήνων Συνέλευσις, αναγνωρίζει ως μόνο και πραγματικό χρέος αυτό που έχουμε ως Έλληνες πολίτες: να αναλάβουμε τις ζωές μας και το μέλλον στα δικά μας χέρια. Ένα χρέος που έχουμε, όχι μόνο προς τον εαυτό μας, αλλά προς ολόκληρο το γένος μας και κυρίως προς τους απογόνους μας, τις νεότερες και μελλοντικές γενεές.
Έλα και Ε.ΣΥ.
.jpg)
.png)
